Selasa, 1 September 2015

mereka dan aku


                                   

orang lihat aku ketawa,
senyum ukir sampai pipi tak terkata,
ceria dan bahagia,
orang tak tahu hakikatnya apa yang aku rasa,
apa yang aku pendam dalam jiwa,
cuba untuk jadi kuat setiap masa,
kuat untuk selindung duka,
kuat untuk tahan air mata,
kuat untuk pamer gembira,
kuat untuk tidak peduli apa orang kata,
dan tumpang untuk bahagia,
jangan disoal aku bila, siapa, di mana, kenapa,
ulang dan ulang sampai jemu rasa,
untuk sesuatu yang bukan aku kuasa,
cukuplah..
orang hanya tahu kata,
tak pernah langsung mahu cuba rasa.
ataupun mahu tolong doa.
                                                       
 
p/s: selagi kita ada Dia, usah dipeduli apa orang kata. Siapa kita tak penting pada mata mereka tapi siapa kita penting pada Dia....Alhamdulillah..